Ana içeriğe atla

İz

İçimden geldiği gibi davranmaktan pişmanlık duymadım .Sonra ne olur diye düşünmedim, o anı yaşamaya baktım çoğu zaman  yaptığım hatalar hata olmaya değerdi canımın yanmasını da çok dert etmiyorum çünkü biliyorum ki  acı insanı yaşıyormuş gibi hissetiriyor. Resmin bütününe baktığımda aslında bu kalem izlerini daha önce görmüştüm diyebiliyorum. İnsanlar gelip geçiyor hepsinin bir izi var kağıtta o kalemi tutan bensem zihnimden nasıl akıyorsa kağıda mürekkep resim son halini hep benim bilincimden sonra alıyor.
Henüz güzel görünmüyor izlerin ama zaman geçtikçe tebessüme dönüşecekler yüzümde.
Bak bu izler senin.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

2018 bitirme konuşması

2017 ve 2018 için genel bir grafik yapacak olsam gerçekten yokuşa benzer.( Tam burada harika bir alıntı kullanmalıyım. "Sonsuzluk yolunda nasıl böylesine kolayca ilerlediğine hayret eden birisi vardı; gerçekte hızla bayır aşağı yuvarlanıyordu.") B u seneki kurgu ve beraberinde getirdiği ilginç olaylar ve kişiler silsilesi kendimi bulmam üzerine müthişş depresyonlu bir senaryoydu. Çok şanslı değilse her insanın hayatında böyle bir dönem geçirdiği düşüncesinde hemfikir olabiliriz belki? S enenin başında her şey harika oley şeklinde başlayıp aslında işlerin o kadar kolay olmadığını anlamam çok sürmedi. N e istediğimi bilmediğim için önemsediğim insanların doğrularına inandırdım kendimi bok yolu budur yapma.B ütün insani duyguları yaşadığım, hissettiğim bir sene oldu ruh halimin çok iyi olduğunu söyleyemem ama bir yerde üzülmek bile yaşam belirtisi buna tutundum. Ç ok güzel şarkılar insanlar tanıdım (aralarında ruhsuz olanları da vardı) en yakınlarım başta olmak üzere yeniler...

babam

Yaşanan anların, anıların yetersiz olduğu yıllara sıkıştım  ama büyüdüm sanırım. Bak benim babam rock stardı. Harika şarkılar dinlerdi. Sevmeyi ondan öğrendim ben. Özlemeyi de Umarım gittiğin yerde  mutlusundur güzel adam. Seni çok özlüyorum. *

Kör Koşu

Sesizliğini dahi paylaştığını düşündüğün birinin yanındaydın kendi ütopyanda uzun süre kör halde koştun. Gözlerin açıldığında yanında ne biri vardı ne de ütopyandaydın. Gerçeklere kavuşmuş biraz da üzülmüştün. Sonra farkettin, sen hep yalnızdın buraya kadar kör koşmuş, ütopyan ile gerçeklerinin kesiştiği noktalardan kendin geçmiştin. Eşlik ettiğini düşündüğün kişi kendi karanlık dünyasının penceresinden izlemişti sadece göz ucuyla, güneşine yansıttığı bir ayna ile sana bir illüzyon gösterisi bile yapmıştı üstelik!  Ütopyanda çeşitli manipülasyonlar olmuş sen de bunlara kör koşmuştun hepsi bu .