Gözlerini zihnimin en ücra köşesinde anı olarak taşıyorum. Saçların ve dudakların, zihnime ne kadar direnirsem direneyim silinecekler.
2017 ve 2018 için genel bir grafik yapacak olsam gerçekten yokuşa benzer.( Tam burada harika bir alıntı kullanmalıyım. "Sonsuzluk yolunda nasıl böylesine kolayca ilerlediğine hayret eden birisi vardı; gerçekte hızla bayır aşağı yuvarlanıyordu.") B u seneki kurgu ve beraberinde getirdiği ilginç olaylar ve kişiler silsilesi kendimi bulmam üzerine müthişş depresyonlu bir senaryoydu. Çok şanslı değilse her insanın hayatında böyle bir dönem geçirdiği düşüncesinde hemfikir olabiliriz belki? S enenin başında her şey harika oley şeklinde başlayıp aslında işlerin o kadar kolay olmadığını anlamam çok sürmedi. N e istediğimi bilmediğim için önemsediğim insanların doğrularına inandırdım kendimi bok yolu budur yapma.B ütün insani duyguları yaşadığım, hissettiğim bir sene oldu ruh halimin çok iyi olduğunu söyleyemem ama bir yerde üzülmek bile yaşam belirtisi buna tutundum. Ç ok güzel şarkılar insanlar tanıdım (aralarında ruhsuz olanları da vardı) en yakınlarım başta olmak üzere yeniler...
Yorumlar
Yorum Gönder