Birkaç Yolculuğun Yarım Hikayeleri

Yollar mı yarımdı biz mi yarıladık. Ya da gidilemeyecek kadar engebeliydi ben görememiştim.Yarım kalmaya mahkumlardı. En başından belliydi kestirilebilir ön görülebilir manzaraları vardı . Çoğu zaman gerçeklikteki güzel gün batımlarını yumuşak rüzgarları, gökyüzünün harika renklerini göğsümde yumuşatır ve karamsar gri bir yağmur bulutuna dönüştürürdüm. Hüzünlü bir melankoli hali. Gün gün ya görünmez ya da kör olurdum.İçimdeki kırık pencerelerin sigara dumanlarını saklayamaması gibi o da sevgisizliğini saklayamamıştı. Kullandığımız son şanslar yolları, yarım yollar, belirsizlik içinde sürüklenen gri hikayeleri tamamladı.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

2018 bitirme konuşması

2017 ve 2018 için genel bir grafik yapacak olsam gerçekten yokuşa benzer.( Tam burada harika bir alıntı kullanmalıyım. "Sonsuzluk yolunda nasıl böylesine kolayca ilerlediğine hayret eden birisi vardı; gerçekte hızla bayır aşağı yuvarlanıyordu.") B u seneki kurgu ve beraberinde getirdiği ilginç olaylar ve kişiler silsilesi kendimi bulmam üzerine müthişş depresyonlu bir senaryoydu. Çok şanslı değilse her insanın hayatında böyle bir dönem geçirdiği düşüncesinde hemfikir olabiliriz belki? S enenin başında her şey harika oley şeklinde başlayıp aslında işlerin o kadar kolay olmadığını anlamam çok sürmedi. N e istediğimi bilmediğim için önemsediğim insanların doğrularına inandırdım kendimi bok yolu budur yapma.B ütün insani duyguları yaşadığım, hissettiğim bir sene oldu ruh halimin çok iyi olduğunu söyleyemem ama bir yerde üzülmek bile yaşam belirtisi buna tutundum. Ç ok güzel şarkılar insanlar tanıdım (aralarında ruhsuz olanları da vardı) en yakınlarım başta olmak üzere yeniler...

Devamı

babam

Yaşanan anların, anıların yetersiz olduğu yıllara sıkıştım ama büyüdüm sanırım. Bak benim babam rock stardı. Harika şarkılar dinlerdi. Sevmeyi ondan öğrendim ben. Özlemeyi de Umarım gittiğin yerde mutlusundur güzel adam. Seni çok özlüyorum. *

Devamı

Kör Koşu

Sesizliğini dahi paylaştığını düşündüğün birinin yanındaydın kendi ütopyanda uzun süre kör halde koştun. Gözlerin açıldığında yanında ne biri vardı ne de ütopyandaydın. Gerçeklere kavuşmuş biraz da üzülmüştün. Sonra farkettin, sen hep yalnızdın buraya kadar kör koşmuş, ütopyan ile gerçeklerinin kesiştiği noktalardan kendin geçmiştin. Eşlik ettiğini düşündüğün kişi kendi karanlık dünyasının penceresinden izlemişti sadece göz ucuyla, güneşine yansıttığı bir ayna ile sana bir illüzyon gösterisi bile yapmıştı üstelik! Ütopyanda çeşitli manipülasyonlar olmuş sen de bunlara kör koşmuştun hepsi bu .

Devamı

Gölgeme Döndüm